Urodzony 18 lutego 1926 w Grodzisku Mazowieckim. Był wybitnym polskim publicystą, politykiem, działaczem katolickim i prawnikiem. W latach 1981–1984 pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Katolicko-Społecznego, a także był posłem na Sejm PRL przez pięć kadencji. Janusz Zabłocki dorastał w Polsce w okresie międzywojennym, a jego młodość przypadła na trudny okres II wojny światowej. W czasie wojny działał w konspiracji i był żołnierzem Armii Krajowej.

WYKSZTAŁCENIE

Po zakończeniu wojny podjął studia wyższe na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie ukończył prawo. Jego edukacja była związana z szerokim spektrum zainteresowań, obejmującym zarówno prawo, jak i zagadnienia społeczne oraz polityczne.

DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWA, BADAWCZA I DYDAKTYCZNA

Jest znany przede wszystkim ze swojej działalności naukowej czy dydaktycznej. Jego główna działalność koncentrowała się na sferze politycznej i społecznej, chociaż publikował także prace i artykuły dotyczące polityki i społeczeństwa.

DROGA ZAWODOWA

Po ukończeniu studiów rozpoczął działalność zawodową jako prawnik, jednak szybko zaangażował się w działalność polityczną. Był jednym z założycieli Znak-u, katolickiego klubu parlamentarnego, który działał w PRL. W latach 1957-1976 oraz 1980-1985 był posłem na Sejm PRL. Jego działalność polityczna była ściśle związana z walką o prawa katolików w komunistycznej Polsce oraz o reformy społeczne.

DZIAŁALNOŚĆ PUBLICZNA I SPOŁECZNA

Aktywnie angażował się w działalność publiczną i społeczną, będąc jednym z czołowych działaczy ruchu Znak. Współpracował z wieloma organizacjami katolickimi, stając się ważnym głosem w dyskusjach na temat roli Kościoła w społeczeństwie oraz praw obywatelskich w PRL. Po 1989 roku zaangażował się w odbudowę państwa polskiego, współpracując z różnymi środowiskami politycznymi.

DZIAŁALNOŚĆ ARTYSTYCZNA 

Jeżeli chodzi o artystyczną działalność był autorem wielu publikacji, w tym artykułów i książek na temat polityki, społeczeństwa i roli Kościoła katolickiego w Polsce. Jego prace obejmowały zarówno analizy polityczne, jak i refleksje nad społecznymi i religijnymi aspektami życia w Polsce. Był także redaktorem czasopism katolickich, w tym "Więzi".

NAGRODY I OSIĄGNIĘCIA

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2014, pośmiertnie)

• Odznaczenie nadane przez Prezydenta RP za wybitne zasługi dla niepodległości Polski oraz za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1969)

• Przyznany przez władze PRL za zasługi w pracy zawodowej i społecznej, w szczególności za działalność publicystyczną i polityczną.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)

  • Odznaczenie przyznane za szczególne zasługi w dziedzinie działalności społecznej i pracy na rzecz rozwoju kraju.

• Krzyż Partyzancki (1995)

  • Nadany za zasługi w walce o wolność i niepodległość Polski w czasie II wojny światowej, w uznaniu jego działalności w Armii Krajowej i konspiracji.

• Krzyż Armii Krajowej (1971)

  • Przyznany za zasługi w działalności konspiracyjnej oraz za odwagę i poświęcenie w walce podczas okupacji niemieckiej.

• Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)

  • Nadany przez władze PRL z okazji trzydziestej rocznicy istnienia Polski Ludowej, w uznaniu jego wkładu w budowę i rozwój kraju.

• Krzyż Niezłomnych (1998)

  • Odznaczenie przyznane za zasługi w walce o niepodległość Polski i działalność w opozycji antykomunistycznej.

• Odznaka pamiątkowa Akcji „Burza” (1994)

• Przyznana za udział w operacji „Burza” prowadzonej przez Armię Krajową, mającej na celu wyzwolenie Polski spod okupacji niemieckiej.

• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)

• Nadana z okazji tysiąclecia państwowości polskiej, w uznaniu zasług dla kultury, nauki i rozwoju narodowego dziedzictwa.

ŻYCIE PRYWATNE 

Był osobą głęboko wierzącą, co miało duży wpływ na jego działalność polityczną i społeczną. Jego życie prywatne było ściśle związane z wartościami katolickimi, które starał się promować i bronić w swojej działalności publicznej. Interesował się historią, polityką oraz rolą religii w społeczeństwie.

Zmarł 13 marca 2014 roku, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo pracy na rzecz praw człowieka, demokracji i dialogu społecznego w Polsce.